Kiedy kilkuletnie dziecko nie lubi być dotykane, nie lubi się huśtać, wspinać po drabinkach, często się przewraca, drażnią je metki na ubraniach albo ciepła woda, bardzo możliwe, że przetwarzanie wrażeń zmysłowych nie przebiega poprawnie i być może potrzeba odpowiedniej terapii w zakresie integracji sensorycznej. Jest to bardzo ważna kwestia, która ma znaczący wpływ na codziennie funkcjonowanie dziecka i jego dalszy rozwój.
Czym jest SI?
Integracja sensoryczna (SI) to nic innego jak umiejętność odczuwania bodźców dostarczanych z otoczenia i odpowiednie reagowanie na nie. Wszystko jest w porządku, jeżeli dziecko zachowuje się odpowiednio do danej sytuacji, porusza się sprawnie, odbiera wszelkie bodźce i poprawnie reaguje. Umiejętności te rozwijają się naturalnie dzięki zabawie. Coraz częściej zdarza się, że maluchy borykają się z problemami z integracją zmysłów i odpowiednią reakcją. W literaturze można znaleźć szereg objawów, które mogą świadczyć o problemach z zakresu SI.
Kiedy jest potrzeba objęcia dziecka terapią integracji sensorycznej?
Istnieje szereg objawów, które mogą wskazywać, że potrzebna jest interwencja terapeuty z zakresu integracji sensorycznej. Są to m.in.:
- nadmierna wrażliwość na dotyk,
- problemy z motoryką,
- nieodczuwanie pewnych bodźców (np. wilgoci po umyciu rąk),
- problem z ocenianiem odległości między obiektami,
- nadwrażliwość na dźwięki,
- problem z odczuwaniem ciepła i zimna,
- nadwrażliwość na zapachy,
- problemy z równowagą, wyczuciem własnego ciała i inne.
Przebieg terapii integracji sensorycznej
W przypadku terapii integracji sensorycznej specjalista rozpoczyna swoją pracę od postawienia diagnozy. W tym celu zbiera różne informacje o dziecku pozyskane m.in. w toku obserwacji czy rozmowy z opiekunami. Jeżeli diagnoza się potwierdzi, specjalista musi opracować indywidualny program zajęć, który będzie mógł ulec modyfikacji w zależności od potrzeb dziecka i jego postępów. Sama terapia opiera się głównie na zabawie i aktywności fizycznej, a nie powtarzaniu czynności problematycznych np. w przypadku kiedy maluch nie chce jeździć na rowerze, wykonuje się takie ćwiczenia, które pomagają pozbyć się lęku przed oderwaniem nóg od ziemi. Krótko mówiąc, terapeuta dąży do usprawnienia tych zmysłów, które powodują określoną trudność.
Aby osiągnąć jak najlepsze efekty i zaciekawić dziecko zajęciami, używa się wielu różnych rekwizytów, tj. trampolina, piłka, materace, drabinki, deskorolki terapeutyczne, huśtawki, równoważnie.
Cele terapii integracji sensorycznej
Terapia jest zwykle dla dziecka bardzo atrakcyjna i maluchy lubią na nią uczęszczać, ponieważ podczas zajęć dzieci otrzymują takie bodźce, które są najbardziej pożądane przez ich system nerwowy. Dodatkowo zainteresowanie malucha terapią sprawi, że pożądane efekty będą szybciej widoczne, co motywuje do większego wysiłku.
Zajęcia z terapeutą mają na celu stymulowanie układu nerwowego, dostarczanie odpowiednich bodźców zmysłowych, poprawę integracji tych bodźców. Mówiąc o celach szczegółowych, można wyróżnić np. poprawę koordynacji wzrokowo-ruchowej, koncentracji, kontrolę nad odruchami, rozwój orientacji w przestrzeni czy w schemacie własnego ciała, poprawę funkcjonowania percepcji słuchowej.
Podsumowując, warto zaznaczyć, że w przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących prawidłowego funkcjonowania dzieci, trzeba udać się do specjalisty. Szybka diagnoza i odpowiednia terapia z pewnością pomogą przezwyciężyć trudności i unormują zdolność odczuwania i reagowania na bodźce.
Inspirowane: Sensoludki.pl – żłobek Bemowo
